Κυπριακό Οικογενειακό Δίκαιο
Το Κυπριακό Οικογενειακό Δίκαιο είναι έντονα επηρεασμένο από το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο. Τα Οικογενειακά Δικαστήρια της Κύπρου, ωστόσο, έχουν όλα αυτά τα χρόνια δημιουργήσει τη δική τους νομολογία και θα μπορούσε να λεχθεί ότι η Κύπρος διαθέτει πλέον αυτόνομο σύστημα Οικογενειακού Δικαίου.

Το Οικογενειακό Δικαστήριο
Το Οικογενειακό Δικαστήριο είναι το αρμόδιο δικαστήριο προς επίλυση των διαφορών οικογενειακού δικαίου, όπως είναι το διαζύγιο, η διακοπή της συμβίωσης (“χωρισμός από τραπέζης και κοίτης”), η συμβίωση των συζύγων, οι σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνων και οι σχέσεις μεταξύ των συζύγων.

Διαζύγιο
Οι υποθέσεις διαζυγίου αποτελούν το πιο σύνηθες ζήτημα για το οποίο οι δικηγόροι δέχονται ερωτήσεις. Ανεξάρτητα από το αν μια αίτηση διαζυγίου έχει ήδη κατατεθεί ή όχι, ο δικηγόρος θα σας ενημερώσει και για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των συζύγων κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της διακοπής της έγγαμης συμβίωσης και της λύσεως του γάμου με διαζύγιο, δηλαδή κατά την εν διαστάσει περίοδο.

Η συζυγική στέγη
Τα Οικογενειακά Δικαστήρια, όταν καλούνται να αποφασίσουν ποιος από τους δύο συζύγους θα πρέπει να χρησιμοποιεί τη συζυγική στέγη κατά την εν διαστάσει περίοδο, έχοντας ως γνώμονα τις αρχές της επιείκειας, υπόψη, συνεκτιμούν κυρίως δύο παράγοντες, τις ειδικές περιστάσεις του κάθε συζύγου και το συμφέρον των παιδιών.

Κινητή Περιουσία
Η ιδιοκτησία είναι το βασικό κριτήριο για την κατανομή των κινητών περιουσιακών στοιχείων κατά τη εν διαστάσει περίοδο, παρά το γεγονός ότι μπορεί να χρησιμοποιούνταν αυτά και από τους δύο συζύγους. Ωστόσο, εάν βάσει των περιστάσεων της εκάστοτε υπόθεσης αποδειχθεί ότι η χρήση τους από τον άλλο σύζυγο είναι απολύτως αναγκαία, τότε το Δικαστήριο έχει την εξουσία να διατάξει όπως ένα συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο παραμείνει στην κατοχή του άλλου συζύγου, έστω και αν ο τελευταίος δεν έχει την κυριότητά του. Η υπαιτιότητα ως προς τους λόγους διαζυγίου δεν παίζει ρόλο στην κατανομή της κινητής περιουσίας ή στη διευθέτηση της συζυγικής στέγης.

Διατροφή
Βασικός στόχος της υποχρέωσης για διατροφή είναι η στήριξη του οικονομικά ασθενέστερου εκ των συζύγων.

Ο δικαιούχος διατροφής δεν απαιτείται να είναι άπορος. Ο δικαιούχος σύζυγος, αφού προηγηθεί ο σχετικός συμψηφισμός, έχει το δικαίωμα να απολαμβάνει από την περιουσία του άλλου ότι απολάμβανε και κατά τη διάρκεια της συμβίωσης. Η υποχρέωση διατροφής ισχύει άσχετα από το εάν ο δικαιούχος προκάλεσε το διαζύγιο με εύλογη ή χωρίς εύλογη αιτία.

Περιουσιακά Δικαιώματα
Η συμβολή του κάθε συζύγου είναι το βασικό κριτήριο για την κατανομή της περιουσίας σε περίπτωση λύσης του γάμου. Η βασική αρχή είναι ότι κάθε σύζυγος μπορεί να ζητήσει τη συνεισφορά του στην αύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου. Ο νόμος εισάγει ένα τεκμήριο βάσει του οποίου η συμβολή του κάθε συζύγου στην αύξηση της περιουσίας του άλλου είναι ίση με το 1/3 της αύξησης, εκτός εάν αποδειχθεί διαφορετικά.

Η ακίνητη περιουσία διανέμεται ανάλογα με τη συμβολή του κάθε συζύγου κατά τον χρόνο λύσης του γάμου. Η συμπεριφορά του συζύγου λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο.