Τι συνιστά περιφρόνηση υπαλλήλου προς εργοδότη.

Τι συνιστά περιφρόνηση υπαλλήλου προς εργοδότη.

Tο Aνώτατο Δικαστήριο εξέδωσε χθες (08/07/2016)  την απόφασή του στην έφεση 296/2010 σε υπόθεση που αφορούσε απόλυση υπαλλήλου λόγω απαράδεκτης και περιφρονητικής συμπεριφοράς  προς το πρόσωπο του εργοδότη.

Το γραφείο μας εκπροσώπησε την εργοδότρια εταιρεία στην παρούσα υπόθεση τόσο πρωτόδικα όσο και στο εφετείο.

Η πρωτόδικη απόφαση του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών (ΔΕΔ), η οποία εκδόθηκε το 2010, αναλύει σε έκταση το τι συνιστά περιφρονητική συμπεριφορά ενός εργοδοτούμενου καθώς επίσης και γενικότερα τα όρια της συμπεριφοράς ενός εργοδοτούμενου έναντι του εργοδότη.

Στην συγκεκριμένη υπόθεση ο υπάλληλος – αιτητής εργαζόταν στο λογιστήριο της εταιρείας. Τα καθήκοντα του ήταν οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας και άλλα παρεμφερή καθήκοντα. Ήταν επίσης ο  ο δεύτερος σε αρχαιότητα υπάλληλος της εταιρείας ενώ τα καθήκοντα του ως λογιστή θεωρούνταν πολύ σημαντικά για την εταιρεία.

Υπήρχαν κατά καιρούς διάφορα περιστατικά είτε ανυπακοής του αιτητή προς το γενικό διευθυντή της εταιρείας είτε μη αρμόζουσας συμπεριφοράς.

Το 2007 έγινε ένα περιστατικό το οποίο είχε σχέση με το ωράριο του αιτητή και ανυπακοή του σε σχέση με τις ώρες προσέλευσης στην εταιρεία. Για αυτό τον λόγο ο γενικός διευθυντής της εταιρείας που είχε στείλει μία προειδοποιητική επιστολή.

Τα γεγονότα όμως που οδήγησαν στην απόλυση του αιτητή έλαβαν χώρα αρχές του 2009. Το πρώτο περιστατικό αφορούσε αποχώρηση του υπαλλήλου από μία σύσκεψη με τον γενικό διευθυντή και τον λογιστή της εταιρείας χωρίς οποιοδήποτε ουσιαστικό λόγο.

Από το σημείο της αποχώρησης και έπειτα ο αιτητής αρνείτο επίμονα να συνομιλήσει με τον γενικό διευθυντή της εταιρείας και επικοινωνούσε μαζί του με σημειώματα μέσον της ιδιαιτέρας του.

Σε κάποια φάση την ίδια περίοδο ο γενικός διευθυντής της εταιρείας ζήτησε κάποιες διευκρινίσεις από τον αιτητή για συγκεκριμένα ασφαλιστικά συμβόλαια που είχε η εταιρεία. Ο γενικός διευθυντής ζήτησε αυτές τις πληροφορίες γραπτώς. Η απάντηση του αιτητή ήταν μέσω της γραμματέως του γενικού διευθυντή  ότι «εγώ δεν του μιλώ. Να έρθει να μου απολογηθεί πρώτα για τη συμπεριφορά του και μετά να του μιλήσω»

Σε συνέχεια κατόπιν δεύτερης επιστολής του γενικού διευθυντή προς τον αιτητή , ο αιτητής απάντησε μέσω της ιδιαιτέρας ότι  «πήρα το μήνυμα και πες του ότι εγώ δεν πρόκειται να υποβάλω παραίτηση. Ας με απολύσει εκείνος».

Ακολούθως η εταιρεία απέλυσε τον αιτητή λόγω απαράδεκτης συμπεριφοράς.

Το ΔΕΔ παραθέντωντας την μαρτυρία και όλα τα περιστατικά της υπόθεσης, έκρινε ότι η απόλυση ήταν δικαιολογημένη.

Όπως αναφέρει στην απόφαση του:

«Η ανυπακοή σε νόμιμη και δικαιολογημένη οδηγία του εργοδότη αποτελεί πλήρη περιφρόνηση και αδιαφορία για τον τρόπο με τον οποίον ο εργοδότης θέλει να εκτελείται η εργασία του. Η ανυπακοή πλήττει καίρια την εργασιακή σχέση με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίσει η σχέση εργοδότη-εργοδοτουμένου»

Το ΔΕΔ σημειώνει επίσης:

«Όλα όμως όσα διαδραματίσθηκαν τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2009 αποτελούσαν κατά τη κρίση μας ικανοποιητικούς λόγους για τερματισμό της εργασιακής σχέσης μεταξύ του Αιτητή και της Εταιρείας. Κανένας λογικός εργοδότης δεν αναμένεται να ανεχθεί τέτοια συμπεριφορά. Οι απαντήσεις του Αιτητή μέσω της Μαρίας Τυρίμου στις επιστολές του κ. Θεοχαρίδη δείχνουν πλήρη απαξίωση προς τον εργοδότη. Η συμπεριφορά του ήταν τέτοια που κλόνισε την εργασιακή τους σχέση σε σημείο που δεν μπορούσε πλέον να ήταν ανεκτή από τον εργοδότη του. Βασικά υπήρξε πλήρης περιφρόνηση στον εργοδότη του και στο τρόπο με τον οποίον ο τελευταίος ήθελε να εκτελείται η εργασία του.«

Ο αιτητής εφεσίβαλε την απόφαση στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Το Ανώτατο Δικαστήριο με την απόφαση του απέρριψε την έφεση υιοθετώντας σε όλα τα σημεία την απόφαση του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών.

Το Ανώτατο Δικαστήριο στην κατάληξη της απόφασης του αναφέρει:

«Τέλος, και οι λόγοι 1 και 7 Θα πρέπει να απορριφθούν. Συμφωνούμε ότι η συμπεριφορά τον Αιτητή, όπως αυτή αναφέρθηκε πιο πάνω, εμπίπτει στους λόγους που αναφέρονται στο Άρθρο 5(ε) και στ(ι) τον Νόμου. Στην KEM TAXI Ltd v. Tryfοnos (1969) 1 C.L.R. 52 τονίστηκε η σημασία της πειθαρχίας και της καλής συμπεριφοράς εκ μέρους των εργοδοτουμένων σε μια επιχείρηση καθότι συναρτάται με την επιτυχία ή αποτυχία της επιχείρησης. Δεν χωρεί αμφιβολία, σύμφωνα με τα ευρήματα τον Πρωτόδικου Δικαστηρίου, ότι η συμπεριφορά του Αιτητή ήταν απαξιωτική και μη αρμόζουσα προς τον εργοδότη του. Είχε δε ως αποτέλεσμα τον κλονισμό της εργασιακής τούς σχέσης σε σημείο που δεν αναμένεται από ένα εργοδότη να την ανεχθεί. Οι διάφορες ενέργειες του Αιτητή, που ήδη έχουν αναφερθεί, προκάλεσαν πλήγμα της εμπιστοσύνης και σχέσης τον εργοδότη προς τον εργοδοτούμενο. H μεμπτή, υπό τις περιστάσεις, συμπεριφορά τον Αιτητή που συνίστατο σε ανυπακοή, περιφροσύνη και αδιαφορία προς τις οδηγίες του εργοδότη τον έπληττε καίρια την εργασιακή σχέση.»

Διαβάστε τις δύο αποφάσεις στους συνδέσμους κατωτέρω.

Michael-v-Theocharides-IDC.16.09.2010

Michael-v-Theocharides-Appeal.08.07.02016