Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου στην υπόθεση του Άγιου Μαυρίκιου.
Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου στην υπόθεση του Άγιου Μαυρίκιου.
[Μέρος παρέμβασης Χριστόφορου Χριστοφή στην εκπομπή του Ονούφριου Σωκράτους «Ενημέρωση τώρα» στο OmegaTV σε σχέση με την αναμενόμενη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου στην υπόθεση που αφορά στο καθεστώς των Βρετανικών Βάσεων στον Άγιο Μαυρίκιο.Μπορείτε να ακούσετε την τηλεφωνική παρέμβαση εδώ ]
Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στην υπόθεση του Αγίου Μαυρίκιου είναι σημαντική από απόψεως διεθνούς δικαίου και για τον τόπο μας αφού αφορά την νομιμότητα της πρακτικής των αποικιοκρατικών δυνάμεων να κατακρατούν εδάφη αποικιών ως στρατιωτικές βάσεις , μετά που αυτές οι αποικίες έγιναν ανεξάρτητα κράτη.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η διαφορά είναι μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και του Αγίου Μαυρίκιου και αφορά την ενέργεια της Μεγάλης Βρετανίας ως αποικιοκρατικής δύναμης, να αποσχίσει μέρος του εδάφους του Αγίου Μαυρίκιου – το σύμπλεγμα νησιών με την ονομασία Chagos archipelago – από την υπόλοιπη βρετανική αποικία του Αγίου Μαυρίκιου, το 1965 δηλαδή τρία χρόνια πριν ο Άγιος Μαυρίκιος αποκτήσει την ανεξαρτησία του.
Μάλιστα, η Μεγάλη Βρετανία μετά την απόσχιση εξεδίωξε τον τοπικό πληθυσμό και το 1966 ενοικίασε το μεγαλύτερο από τα νησιά αυτά , το Diego Garcia, στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται σε αυτή την υπόθεση ήταν κατά πόσο η απόσχιση ή ο διαχωρισμός που έγινε από τη Μεγάλη Βρετανία ήταν νόμιμος με βάση το διεθνές εθιμικό δίκαιο που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο δηλαδή το 1965.
Η θέση του Αγίου Μαυρίκιου ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου ήταν ότι το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης που δόθηκε στο λαό του Αγίου Μαυρίκιου συμπεριλαμβάνει και το δικαίωμα της εδαφικής ακεραιότητας άρα η Μεγάλη Βρετανία δεν μπορούσε να διαχωρίσει το έδαφος της χώρας και να κρατήσει μέρος του ως αποικία.
Η Κύπρος, η οποία εμφανίστηκε στη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου με επικεφαλής το γενικό εισαγγελέα, υποστήριξε τη θέση ότι η απόσχιση εδάφους από πλευράς της Μεγάλης Βρετανίας ήταν παράνομη και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης ισχύει μέχρι και σήμερα και θα πρέπει να νησιά να αποδοθούν στο κράτους του Αγίου Μαυρικίου.
Η γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου έχει μεγάλη σημασία και για την Κύπρο αφού κατά παρόμοιο τρόπο μεγάλη Βρετανία απέκοψε έδαφος από την Κυπριακή Δημοκρατία το οποίο χρησιμοποιεί ως στρατιωτικές βάσεις. Οι γνωμοδοτήσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου δεν έχουν νομική ισχύ, όμως δυνητικά μπορούν να προσφέρουν ακόμα ένα όπλο στην πολιτική ηγεσία και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να απαιτήσουμε επιτέλους την κατάργηση των βρετανικών στρατιωτικών βάσεων στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.