Διατροφή ανηλίκων σε περίπτωση διαζυγίου. Τι πρέπει να γνωρίζουμε. Μέρος B.
Διατροφή ανηλίκων σε περίπτωση διαζυγίου. Τι πρέπει να γνωρίζουμε. Μέρος B.
Αυτό είναι το Μέρος Β του άρθρου. Για το Μέρος Α πιέστε εδώ.
Τι καλύπτει η διατροφή.
Συνήθως σε μία αίτηση για διατροφή συμπεριλαμβάνονται έξοδα όπως η διατροφή του ανηλίκου σε φαγητό, γάλα κλπ, έξοδα ένδυσης, υπόδησης, ιατρικά έξοδα, μεταφορικά, ιδιαίτερα, άλλες δραστηριότητες όπως μουσική, μαθήματα χορού, αναλογία για ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνο, θέρμανση κοκ. Αυτά τα έξοδα πρέπει να αναλύονται σε μια αίτηση διατροφής και να υποστηρίζονται κατά την ακρόαση από σχετική μαρτυρία της αιτήτριας. Ο πατέρας γονέας μπορεί σε κάθε περίπτωση ή να αμφισβητήσει τα συγκεκριμένα έξοδα ή άλλους ισχυρισμούς της αιτήτριας μητέρας παραθέτοντας και υποστηρικτική μαρτυρία προς αυτή την κατεύθυνση.
Η διατροφή αυξάνεται αυτόματα κάθε 2 χρόνια.
Με βάση το άρθρο 38(2) του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου αρ. 216/90, το ποσό της διατροφής αυξάνεται αυτόματα κατά δέκα τοις εκατόν (10%) ανά περίοδο εικοσιτεσσάρων μηνών.
Το Δικαστήριο μπορεί, κατόπιν αίτησης του υπόχρεου διατροφής, να διατάξει όπως μη ισχύσει η αυτόματη αύξηση και/ή το ύψος αυτής περιοριστεί. Σε περίπτωση υποβολής τέτοιας αίτησης αναστέλλεται η υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε ποσού αύξησης.
Η συγκεκριμένη πρόνοια κρίθηκε πρόσφατα συνταγματική από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Το διάταγμα διατροφής.
Η έκδοση ενός διατάγματος διατροφής σημαίνει ότι ο γονέας εναντίον του οποίου στρέφεται το διάταγμα είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει στο χρόνο που αναφέρεται το διάταγμα σε διατροφή. Σε περίπτωση που παραλείψει να πράξει τούτο τότε μπορεί να ληφθούν μέτρα για παράβαση διατάγματος δικαστηρίου που επιφέρουν την ποινή της φυλάκισης.
Λόγω του ότι η διατροφή θεωρείται ως άμεση ανάγκη και καθημερινή υπάρχει η δυνατότητα σε κάποιο αιτητή να καταφύγει στο δικαστήριο για την έκδοση ενδιάμεσου προσωρινού διατάγματος διατροφής. Με αυτό τον τρόπο το δικαστήριο μπορεί να εκδώσει προσωρινό διάταγμα δηλαδή να διατάξει τον πατέρα να καταβάλλει κάποιο συγκεκριμένο ποσό ως διατροφή χωρίς να ακούσει την πλευρά του, δηλαδή μονομερώς, ούτως ώστε να καλύπτονται απρόσκοπτα οι άμεσες ανάγκες του ανηλίκου. Ακολούθως ο πατέρας έχει το δικαίωμα να καταχωρήσει σχετική ένσταση και να επιχειρηματολογήσει υπέρ της μείωσης του ποσού που εκδόθηκε στο αρχικό διάταγμα.
Η διατροφή μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με τις ανάγκες των ανηλίκων και τις εισοδηματικής ικανότητας του πατέρα.
Ο καθορισμός ενός ποσού διατροφής μέσω δικαστικού διατάγματος δεν είναι στατικός αλλά μπορεί να διαφοροποιείται από καιρό εις καιρό ανάλογα με τις ανάγκες του ανήλικου τέκνου. Διαφοροποίηση μπορεί να επέλθει επίσης από μεταβολή της εισοδηματικής ικανότητας του πατέρα. Σε τέτοια περίπτωση μπορεί να καταχωρηθεί αίτηση στο δικαστήριο για τροποποίηση υφιστάμενου δικαστικού διατάγματος διατροφής και ανάλογα με τις περιστάσεις το δικαστήριο μπορεί να προβεί είτε στην αύξηση είτε στη μείωση της διατροφής. Σημειώνεται ότι για να επέλθει τέτοια τροποποίηση θα πρέπει να έχουν προκύψει γεγονότα μετά την έκδοση του αρχικού διατάγματος διατροφής και όχι γεγονότα που υπήρχαν ή ήταν σε γνώση του κατά το χρόνο έκδοσης του πρώτου διατάγματος.
Διατροφή μπορεί να δικαιούται και ενήλικο τέκνο.
Καταληκτικά πρέπει να αναφέρουμε ότι η υποχρέωση για διατροφή μπορεί να συνεχιστεί και μετά την ενηλικίωση του τέκνου εάν συντρέχουν κάποιες ειδικές περιστάσεις όπως για παράδειγμα ανικανότητα ή αναπηρία, υπηρεσία στην εθνική φρουρά ή φοίτηση. Σε αντίθεση με την υποχρέωση διατροφής ανηλίκων τέκνων η υποχρέωση του γονέα για τη διατροφή τέκνου μετά την ενηλικίωση του μπορεί να γίνει ή να συνεχίσει μετά από απόφαση δικαστηρίου ενώ αν ο γονέας δεν έχει την απαραίτητη οικονομική δυνατότητα δεν εκδίδεται τέτοιο διάταγμα. Επίσης σε αντίθεση με τις περιπτώσεις ανηλίκων όπου η αίτηση για διατροφή γίνεται εκ μέρους του ανηλίκου από τον γονέα του στην περίπτωση ενήλικου τέκνου η αίτηση γίνεται από τον ίδιο τον ενήλικα αφού έχει δικαιοπρακτική ικανότητα.
Τέκνα εκτός γάμου.
Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι στην περίπτωση παιδιού το οποίο γεννήθηκε εκτός γάμου δεν υπάρχει υποχρέωση διατροφής από τον βιολογικό του πατέρα εκτός εάν προηγηθεί αναγνώρισή του είτε εκούσια δηλαδή οικειοθελώς από τον ίδιο τον πατέρα είτε δικαστικά με διαδικασία που καταχωρεί συνήθως η μητέρα.